Καρκίνος του προστάτη: Πόσο συχνά εμφανίζεται και πώς αντιμετωπίζεται;

Ο καρκίνος του προστάτη αποτελεί τον πιο συχνό καρκίνο στους άντρες και είναι η δεύτερη αιτία θανάτου στον αντρικό πληθυσμό, μετά τα καρδιοαγγειακά επεισόδια, με περίπου το 30% των ανδρών άνω των 50 ετών να εμφανίζει τη συγκεκριμένη μορφή καρκίνου. Σύμφωνα με την American Cancer Society, περίπου 1 στους 8 άνδρες θα εμφανίσει καρκίνο του προστάτη σε κάποια φάση της ζωής του, ωστόσο μόλις 1 στους 41 ασθενείς δεν θα καταφέρει να ξεπεράσει τη νόσο. Γιατί εάν διαγνωστεί σε πρώιμο στάδιο, παρουσιάζει υψηλά ποσοστά ίασης.

Πού βρίσκεται ο προστάτης;

Ο προστάτης είναι ένας μικρός αδένας που υπάρχει μόνο στους άνδρες. Παράγει και αποθηκεύει ένα γαλακτώδες, πυκνό υγρό, το οποίο αποτελεί το 20-30% του σπέρματος, μαζί με τα σπερματοζωάρια που παράγονται από τους όρχεις και το υγρό των σπερματοδόχων κύστεων. Επίσης, παράγει μια πρωτεΐνη που ονομάζεται ειδικό προστατικό αντιγόνο. Έχει το μέγεθος ενός καρυδιού αλλά γίνεται μεγαλύτερος με την πάροδο της ηλικίας. Εντοπίζεται κάτω από την ουροδόχο κύστη και περιβάλλει το άνω τμήμα της ουρήθρας, ακριβώς κάτωθεν της ουροδόχου κύστεως, γι’ αυτό και σε περίπτωση σημαντικής αύξησης του μεγέθους του προκαλούνται προβλήματα στην ούρηση.

Πώς αναπτύσσεται ο καρκίνος του προστάτη;

Ο καρκίνος του προστάτη προέρχεται από τα αδενικά κύτταρα του οργάνου και αναπτύσσεται στο έδαφος των προκαρκινωματωδών αλλοιώσεων των κυττάρων του, προκαλώντας την προστατική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία (prostatic intraepithelial neoplasia - PIN). Με την πάροδο του χρόνου, τα κύτταρα αυτά αποκτούν την ικανότητα να πολλαπλασιάζονται και να δημιουργούν έναν όγκο μέσα στον προστάτη αδένα, ο οποίος, αν και στο 70% των περιπτώσεων εντοπίζεται στην περιφερική ζώνη του οργάνου, μπορεί αργότερα να μεγαλώσει και να διηθήσει γειτονικά όργανα, όπως οι σπερματοδόχες κύστες και τελικά να αποκτήσει την ικανότητα να εισέρχεται στα αγγεία και να δίνει λεμφαδενικές και απομακρυσμένες μεταστάσεις.

Ποιοι παράγοντες συμβάλλουν στην ανάπτυξη του καρκίνου του προστάτη;

  1. Ηλικία
  2. Οικογενειακό ιστορικό
  3. Εθνικότητα
  4. Φυλή
  5. Διάφορες ορμόνες
  6. Διατροφή
  7. Παχυσαρκία
  8. Σεξουαλική δραστηριότητα

Πώς μπορούμε να προφυλαχθούμε;

Έχει αποδειχτεί ότι η ελαττωμένη πρόσληψη κεκορεσμένων λιπαρών οξέων (κόκκινο κρέας), η αυξημένη κατανάλωση λαχανικών και η πρόσληψη με την τροφή βιταμινών Ε και D, σεληνίου, λυκοπένης, πρωτεϊνών της σόγιας και ω-6-πολυακόρεστων οξέων (ιχθυελαίων), έχουν προστατευτική δράση.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Στα πρώτα στάδια, ο καρκίνος του προστάτη δεν εμφανίζει συμπτώματα. Με την πάροδο του χρόνου, τα αρχικά συμπτώματα που εμφανίζονται είναι συνήθως δυσκολία στην ούρηση, συχνοουρία ιδιαίτερα τη νύχτα, αίσθημα καψίματος στην ουρήθρα κατά την ούρηση, λεπτή ακτίνα ούρησης, αίμα στα ούρα ή στο σπέρμα και επώδυνη εκσπερμάτωση. Σε προχωρημένα στάδια, εμφανίζεται πόνος στα οστά σε σκελετικές μεταστάσεις.

Πώς μπορούμε να προλάβουμε τον καρκίνο του προστάτη και με ποιον τρόπο γίνεται η διάγνωση;

H πρόληψη του καρκίνου του προστάτη είναι το πιο σημαντικό βήμα στην αντιμετώπισή του. Καθώς, αν εντοπιστεί νωρίς, μπορούμε να βάλουμε σε εφαρμογή με επιτυχία τα θεραπευτικά μοντέλα που έχουμε στα χέρια μας.

Ο πληθυσμιακός έλεγχος για τον καρκίνο του προστάτη πρέπει να ξεκινάει από την ηλικία των 45- 50 ετών και να περιλαμβάνει κλινική εξέταση με εξέταση αίματος, μέτρηση του ειδικού προστατικού αντιγόνου (prostate specific antigen – PSA), υπερηχογράφημα και δακτυλική εξέταση, ώστε αν προκύψει η νόσος, να αντιμετωπιστεί κατάλληλα και έγκαιρα. Η μόνη εξέταση που μπορεί να επιβεβαιώσει τη διάγνωση είναι η βιοψία του προστάτη αδένα, κατά την οποία λαμβάνονται πολλαπλά ιστοτεμάχια και από τους δύο λοβούς του προστάτη και αποστέλλονται για ιστολογική εξέταση. Η λήψη γίνεται με βελόνα υπό απεικονιστική καθοδήγηση με διορθικό υπέρηχο.

Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί;

Η θεραπεία του καρκίνου του προστάτη περιλαμβάνει την ενεργητική παρακολούθηση, τη ριζική προστατεκτομή, την εξωτερική ή εσωτερική ακτινοθεραπεία και την ορμονοθεραπεία.

Η πρώτη μας επιλογή στην πρώιμη νόσο, όπου ο καρκίνος δεν έχει περάσει την κάψα του προστάτη, είναι η χειρουργική αντιμετώπιση που περιλαμβάνει την αφαίρεση του οργάνου, των σπερματοδόχων κύστεων και μερικές φορές των λεμφαδένων (λαγόνιων), με πολύ υψηλά ποσοστά ίασης. Η αντιμετώπιση μπορεί να συμπληρωθεί μετά και με ακτινοθεραπεία ή η ακτινοθεραπεία να προηγηθεί του χειρουργείου. Η σειρά εξαρτάται από την κάθε περίπτωση και από το πόσο επιθετικός είναι ο όγκος, ενώ κάποιες φορές η ακτινοθεραπεία συνδυάζεται και με ορμονοθεραπεία, με τη χορήγηση ορμονικών σκευασμάτων σε ασθενείς με κακή γενική κατάσταση ή ασθενείς μεγάλης ηλικίας άνω των 75 ετών, με σκοπό να ελαττωθούν τα κυκλοφορούντα επίπεδα τεστοστερόνης στον ορό του αίματος.

Στην εξωτερική ακτινοθεραπεία χρησιμοποιούνται ακτίνες Χ (φωτόνια) υψηλής ενέργειας, τα οποία παράγονται από γραμμικό επιταχυντή, είτε με τη μέθοδο τρισδιάστατης σύμμορφου ακτινοθεραπείας (Three Dimensional Conformal Radiotherapy - 3D-CRT) που είναι η πιο συχνή, είτε με ακτινοθεραπεία διαμορφούμενης έντασης (Intensity Modulated Radiotherapy – IMRT), μια βελτιωμένη εκδοχή της 3D-CRT που επικεντρώνει τη δόση στο στόχο, αποφεύγοντας τους φυσιολογικούς ιστούς. Η τελευταία είναι μια μέθοδος που κερδίζει συνεχώς έδαφος τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα στη θεραπευτική αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη.

Η εσωτερική ακτινοθεραπεία αφορά την τοποθέτηση ραδιενεργών σωματίων στον προστάτη. Πραγματοποιείται είτε με την εμφύτευση ραδιενεργών κόκκων (ραδιοϊσοτόπων) στον προστάτη αδένα που παραμένουν εφ’ όρου ζωής και οι οποίοι σταματούν να ακτινοβολούν 9-12 μήνες μετά την εμφύτευση (LDR - Low Dose Rate Brachytherapy – Χαμηλού Ρυθμού Δόσης Βραχυθεραπεία), είτε με την εισαγωγή ενδοϊστικών καθετήρων οι οποίοι αφαιρούνται μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας (HDR - High Dose Rate Brachytherapy - Υψηλού Ρυθμού Δόσης Βραχυθεραπεία).

Μπορεί να γίνει θεραπεία με χρήση ρομποτικής χειρουργικής;

H ρομποτική χειρουργική είναι μία επανάσταση στην αντιμετώπιση του καρκίνου του προστάτη, αλλά και για την ιατρική γενικότερα, καθώς οι προηγμένες τεχνολογίες βοηθούν ιδιαιτέρως την ιατρική. Η ρομποτική χειρουργική είναι μία εξέλιξη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής, όπου οι δυνατότητες ήταν αρκετά περιορισμένες όσον αφορά την κίνηση των εργαλείων. Με τη συγκεκριμένη μέθοδο, τοποθετούμε ένα τεχνητό βραχίονα μέσα στον άνθρωπο, ο οποίος επιτρέπει στους ιατρούς να χειρουργούν με το χέρι τους, από μία πολύ μικρή οπή. Ουσιαστικά, οι γιατροί με τη χρήση ενός μεταλλικού καρπού στον ασθενή χειρίζονται και εκτελούν κάθε χειρουργική κίνηση με μεγαλύτερη ευκρίνεια, ακρίβεια και αποτελεσματικότητα. Η συγκεκριμένη τεχνική προσφέρει εντυπωσιακή μεγέθυνση και τέλειο οπτικό πεδίο. Επιτυγχάνει λεπτότατους χειρουργικούς χειρισμούς, ελάχιστο πόνο, μικρή απώλεια αίματος και ταχύτατη ανάρρωση, καθώς ο ασθενής κινητοποιείται λίγες ώρες μετά το χειρουργείο, ενώ εντός λίγων ημερών επιστρέφει στο σπίτι και τις καθημερινές του δραστηριότητες.

To Metropolitan Hospital διαθέτει μια πλήρως εξοπλισμένη Ουρολογική Κλινική με ένα άριστα εκπαιδευμένο και με μεγάλη εμπειρία επιστημονικό και νοσηλευτικό προσωπικό το οποίο παρέχει στους ασθενείς όλες τις διαγνωστικές, θεραπευτικές και χειρουργικές υπηρεσίες, επιτυγχάνοντας ιδανικές συνθήκες εξυπηρέτησης και νοσηλευτικής υποστήριξης. Ενώ παράλληλα, προσφέρει εξοπλισμό προηγμένης τεχνολογίας, ανάμεσα του και το σύγχρονο ρομποτικό σύστημα Da Vinci Si, για την αντιμετώπιση κάθε οξείας ή και χρόνιας πάθησης του ουρογεννητικού συστήματος, καθώς και ασθένειες της ουρολογικής ογκολογίας και των καλοήθων παθήσεων.