H παχυσαρκία και ο σακχαρώδης διαβήτης θεωρούνται σήμερα οι συχνότερες νόσοι του μεταβολισμού. Μάλιστα, η παχυσαρκία είναι η πλέον διαδεδομένη νόσος τόσο στις αναπτυγμένες όσο και τις αναπτυσσόμενες κοινωνίες. Αντίστοιχα, ο σακχαρώδης διαβήτης θεωρείται από τις νόσους που θα εμφανίσουν τη μεγαλύτερη αύξηση στη συχνότητά τους στον αιώνα που μόλις ξεκίνησε. Διεθνείς οργανισμοί που ασχολούνται με τη δημόσια υγεία πιστεύουν ότι οι δυο αυτές παθήσεις θα λάβουν τη μορφή επιδημίας στις επόμενες δεκαετίες.
ΔΙΑΒΤΗΤΗΣ - ΤΥΠΟΥ 2
Σήμερα, θεωρείται ότι οι δύο αυτές νοσολογικές οντότητες έχουν κοινά σημεία αιτιοπαθογένειας και το γεγονός αυτό ερμηνεύει γιατί το 90% περίπου των διαβητικών τύπου 2 είναι παχύσαρκοι, ως επίσης και ότι η συχνότητα εμφάνισης διαβήτη στα παχύσαρκα άτομα είναι πολλαπλάσια μεγαλύτερη από αυτή του γενικού πληθυσμού.
Και στις δύο λοιπόν αυτές νοσολογικές οντότητες, η βάση της θεραπευτικής τους αντιμετώπισης είναι ο σωστός και υγιεινός τρόπος ζωής, ο οποίος στηρίζεται στη σωστή, από πλευράς ποσότητας και ποιότητας διατροφή, την καθημερινή ενδεδειγμένη σωματική δραστηριότητα και τέλος την επίτευξη και διατήρηση ενός σωματικού βάρους όσο το δυνατόν πλησιέστερα στο φυσιολογικό. Πολλές φορές όμως αυτά δεν αρκούν και τότε θα πρέπει να προστίθεται η κατάλληλη εξατομικευμένη φαρμακευτική αγωγή, που θα λαμβάνει υπόψη της όλα τα τυχόν συνυπάρχοντα προβλήματα του κάθε ατόμου.
Η απώλεια βάρους βελτιώνει τόσο την παχυσαρκία και το σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 όσο και όλες τις συνοδές επιπτώσεις τους. H μείωση της προσλαμβανόμενης ενέργειας, δηλαδή η μείωση της τροφής, επιφέρει άμεσα και πριν ακόμη την εμφάνιση της απώλειας βάρους, πτώση των τιμών του σακχάρου αίματος και σημαντική βελτίωση της συμπτωματολογίας που προκαλεί ο διαβήτης, κυρίως μείωση της πολυδιψίας, της πολυουρίας, της πολυφαγίας και του αισθήματος της εύκολης κόπωσης.
H μείωση της προσλαμβανόμενης ενέργειας για ικανό χρονικό διάστημα έχει ως φυσιολογικό αποτέλεσμα την απώλεια βάρους, η οποία συνοδεύεται από σημαντικά χαμηλότερες τιμές γλυκόζης αίματος, ακόμη και φυσιολογικοποίησή τους, μείωση των τιμών των αθηρογόνων λιπιδίων του αίματος, πτώση της αρτηριακής πίεσης, καθώς και μείωση όλων των θρομβογόνων παραγόντων. Φυσικό επακόλουθο όλων αυτών είναι η βελτίωση της ποιότητας της ζωής του παχύσαρκου διαβητικού τύπου 2 και το σημαντικότερο η σημαντική αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσής του.
Ο ΣΤΟΧΟΣ ΜΑΣ
Το Τμήμα Διαβήτη - Παχυσαρκίας - Μεταβολισμού έχει στόχο του τη σφαιρική βοήθεια και υποστήριξη των υπέρβαρων και διαβητικών ατόμων, ώστε η αντιμετώπιση των προβλημάτων τους να γίνεται εξατομικευμένα, με εκμηδενισμό των ανεπιθύμητων ενεργειών και με σημαντική επιτυχία. H αποκλειστικά ιατρική παρακολούθηση εγγυάται την επίτευξη αυτών των στόχων. H ενδελεχής κλινική εξέταση, η μελέτη των διατροφικών συνηθειών, ο προσδιορισμός των σωματομετρικών στοιχείων, η μέτρηση της μεταβολικής δραστηριότητας και τέλος ο εργαστηριακός έλεγχος για ανίχνευση των πλέων πιθανών επιπλοκών ολοκληρώνουν την αρχική βασική μελέτη.
Όλα αυτά τα αποτελέσματα καταγράφονται σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, σε ένα μοντέρνο υψηλής τελειότητας πρόγραμμα, ειδικά σχεδιασμένο και κατασκευασμένο για τις ανάγκες του Tμήματος Διαβήτη - Παχυσαρκίας - Μεταβολισμού. Tο γεγονός αυτό βοηθά στην άριστη παρακολούθηση της πορείας όχι μόνο του σωματικού του βάρους ή της γλυκαιμίας, αλλά και των συνοδών προβλημάτων. Eπίσης βοηθά το ιατρικό δυναμικό να παρατηρεί και να αξιολογεί τα στοιχεία αυτά, ώστε να βελτιώνει συνεχώς το επίπεδο παροχής των υπηρεσιών του.
ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ
H θεραπευτική αντιμετώπιση στηρίζεται στην εκμάθηση της σωστής διατροφής, με τη χορήγηση ήπιων εξατομικευμένων, υποθερμιδικών όπου χρειάζεται, διαιτολογίων, που επιτυγχάνουν τη βελτίωση της διατροφικής συμπεριφοράς του ατόμου και τη ρύθμιση των συνοδών παθήσεων. H χορήγηση φαρμακευτικής αγωγής γίνεται εξατομικευμένα με συγκεκριμένα ιατρικά κριτήρια.
H θεραπευτική λοιπόν προσέγγιση που προτείνεται από το Τμήμα Διαβήτη - Παχυσαρκίας - Mεταβολισμού είναι η πλέον μοντέρνα και ενδεδειγμένη, σύμφωνα με τις οδηγίες της Αμερικανικής Διαβητολογικής Εταιρείας (ADΑ),της Ευρωπαϊκής Εταιρείας μελέτης του Διαβήτη (EASD), της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Μελέτης της Παχυσαρκίας (EASO), της Διεθνούς Εταιρείας μελέτης της Παχυσαρκίας (ΙASO) και του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (WHO).
Σήμερα, λοιπόν είμαστε πιο έτοιμοι όσο ποτέ άλλοτε να αντιμετωπίσουμε τις επιδημίες του 21ου αιώνα, αφού υπάρχει η δυνατότητα να βοηθήσουμε τους συνανθρώπους μας με σακχαρώδη διαβήτη ή/και αυξημένο σωματικό βάρος να βελτιώσουν την ποιότητα της ζωής τους.
