Η Πνευμονολογία πάντοτε, αλλά και σήμερα με τις νέες εξελίξεις, αποτελούσε και αποτελεί μία ιατρική ειδικότητα αιχμής με σαφή κλινική αλλά και έντονη εργαστηριακή έκφραση. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, υπολογίζεται ότι το 60% περίπου του γενικού πληθυσμού πάσχει από κάποιο διαγνωσμένο ήδη χρόνιο αναπνευστικό νόσημα ή υποφέρει από χρόνια συμπτώματα (βήχας, δύσπνοια, απόχρεμψη πτυέλων κλπ) από το αναπνευστικό σύστημα. Το ενεργητικό & παθητικό κάπνισμα, η ατμοσφαιρική ρύπανση, η παχυσαρκία, η διατροφή, η έλλειψη άσκησης, οι πολλές ώρες εργασίας, οι κλειστοί μη αεριζόμενοι χώροι, ο τεχνητός κλιματισμός, η καύση ξύλων και άλλης βιομάζας, η κλιματική αναστροφή με την υπερθέρμανση και την αύξηση της υγρασίας, οι αλλεργίες, οι λοιμώξεις, τα ταξίδια, η αύξηση του μέσου όρου ζωής που οδηγεί στην γήρανση του πληθυσμού, όλα αυτά συμβάλλουν κατά ένα ποσοστό στην σημαντική νοσηρότητα των πνευμόνων και του αναπνευστικού συστήματος εν γένει. Βέβαια και η αύξηση και εξέλιξη των διαγνωστικών τεχνικών όπως και η αύξηση της επιβίωσης, συγκριτικά με το παρελθόν, των ασθενών με χρόνια νοσήματα έχουν οδηγήσει μοιραία στην αύξηση του ποσοστού των ανθρώπων που ζούν με ένα χρόνιο αναπνευστικό νόσημα.
Πραγματικά, το βρογχικό άσθμα, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), το σύνδρομο απνοιών στον ύπνο, ο καρκίνος των πνευμόνων, οι βρογχεκτασίες, η πνευμονική ίνωση, η χρόνια αναπνευστική ανεπάρκεια είναι πολύ συχνά απαντώμενα νοσήματα που απαιτούν ορθή διάγνωση, εξατομικευμένη προσέγγιση, ορθολογική θεραπεία βάσει ενδείξεων και συχνή παρακολούθηση. Πρέπει να υπογραμμιστεί επίσης η συχνή συμμετοχή των πνευμόνων σε αλλου είδους νοσήματα που επίσης παρουσιάζουν έξαρση της συχνότητας τους, όπως είναι τα αυτοάνοσα, τα ογκολογικά, τα καρδιαγγειακά, τα μεταβολικά, τα αιματολογικά, τα νευροεκφυλιστικά κλπ νοσήματα που οδηγούν και σε πνευμονικά χρόνια «σύνδρομα». Τέλος, δεν πρέπει να παραγνωριστεί και η πνευμονική τοξικότητα φαρμάκων και θεραπειών που επίσης μπορεί να προκαλέσουν πνευμονική νόσο.
Εκτός από τα χρόνια αναπνευστικά νοσήματα όμως, είναι αξιοσημείωτα μεγάλη και η συχνότητα των οξέων πνευμονικών νοσημάτων, όπως η πνευμονία και εν γένει οι μικροβιακές, ιογενείς και μυκητιασικές λοιμώξεις του αναπνευστικού, η πνευμονική θρομβοεμβολή, η κρίση βρογχικού άσθματος, η παρόξυνση της ΧΑΠ και της πνευμονικής ίνωσης, η πλευρίτιδα, η οξεία αναπνευστική ανεπάρκεια, η οξεία εμφάνιση δύσπνοιας, ο οξύς βήχας, ο θωρακικός πόνος, η αιμόπτυση. Με στοιχεία του ΕΚΑΒ (2017), το 30% των ασθενών που μεταφέρονται επειγόντως σε Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών Νοσοκομείων του Δημόσιου Τομέα (ΕΣΥ) αφορούν οξέα αναπνευστικά περιστατικά ή οξεία επιδείνωση χρονίων αναπνευστικών νοσημάτων.
Το Πνευμονολογικό Τμήμα του Metropolitan Hospital λειτουργεί καθημερινώς σε στενή συνεργασία με άλλα Τμήματα & Εργαστήρια του Νοσοκομείου (Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, Καρδιολογικό, Ογκολογικό, Ακτινολογικό, Επεμβατική Ακτινολογία, Πυρηνική Ιατρική, Λοιμωξιολογικό, Ρευματολογικό, Θωρακοχειρουργικό, Ακτινοθεραπευτικό, Παθολογοανατομικό, Κυτταρολογικό, Μικροβιολογικό, Μοριακή Βιολογία, Φυσικοθεραπευτικό) και διαθέτει την απαραίτητη ιατρική στελέχωση και τεχνολογική υποδομή ώστε να ανταποκριθεί στην πληθώρα των διαγνωστικών και θεραπευτικών προκλήσεων που τίθενται καθημερινά.
Το Πνευμονολογικό Τμήμα είναι πλήρως εξοπλισμένο με τον πληρέστερο και αρτιότερο ιατροτεχνολογικό εξοπλισμό αιχμής και εκτελεί όλο το φάσμα των απαιτούμενων εξετάσεων, γιά την πλήρη διερεύνηση, ορθή διάγνωση και σωστή παρακολούθηση όλων των αναπνευστικών νοσημάτων.
Το ιατρικό και παραϊατρικό δυναμικό του Πνευμονολογικού Τμήματος έχει ως εξής:
Ο στόχος μας είναι το ΜΕΓΙΣΤΟ ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟ & ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ, ΣΤΟΝ ΤΑΧΥΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟ ΔΥΝΑΤΟ ΚΟΣΤΟΣ (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ & ΤΑΛΑΙΠΩΡΙΑΣ) ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΣΘΕΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ. Όλοι οι προαναφερθέντες, ο καθένας από τον χώρο ευθύνης του, και με την αμέριστη συμπαράσταση της Διοίκησης και των διοικητικών υπηρεσιών του Νοσοκομείου μας, εργάζονται σκληρά καθημερινώς για τον σκοπό αυτό.
